Potočari, 11.07.2019. godine: Federalni ministar za pitanja boraca i invalida odbrambeno-oslobodilačkog rata Salko Bukvarević je nakon učešća u Maršu mira u prisustvu na desetine hiljada ljudi i brojnih zvaničnika klanjao dženazu za srebreničke žrtve u Potočarima gdje su 24 godine nakon ubistva ove nevine žrtve pronašle konačni smiraj.
Preživjeli Srebreničani, porodice, rodbina, učesnici Marša mira, ultramaratonci, biciklisti, visoke delegacije i brojni drugi prisutni počeli su se okupljati još jučer sa zajedničkom misijom – odati počast nevino stradalima.
Porodice žrtava i njihovi najbliži danas su se u suzama i gorčinom na licu oprostili od svojih majki, očeva, braće i sestara… Nakon što je klanjana dženaza-namaz, koju je predvodio reisul-ulema Islamske zajednice u Bosni i Hercegovini Husein ef. Kavazović, tabuti s njihovim posmrtnim ostacima izneseni su od musalle do mezarja gdje su pronašli vječni smiraj među bijelim potočarskim nišanima.
U mezarju Memorijalnog centra Srebrenica – Potočari do sada je smiraj pronašlo 6.610 žrtava genocida, a traga se za još više od 1.000 nestalih Srebreničana.
Posmrtni ostaci žrtava genocida pronađeni su na oko 150 različitih lokaliteta, od čega je više od 70 masovnih grobnica. Najmlađa do sada ukopana žrtva u Potočarima je novorođenče, djevojčica Fatima Muhić, a najstarija nana Šaha Izmirlić, rođena 1901. godine. Trideset tri žrtve srebreničkog genocida, ovog 11. jula, pronašle su konačni smiraj na mezarju u Memorijalnom centru Potočari.
Ovo su njihova imena: Bektić (Redžo) Mevlid (1962), Bajraktarević (Osman) Nedžad (1975), Salkić (Alija) Bajro (1957), Husić (Husein) Muradif (1949), Purković (Ahmet) Šemso (1952), Isaković (Muhizin) Kasim (1973), Isaković (Muhizin) Asim (1975), Avdić (Hasan) Šemso (1964), Suljić (Nazif) Adil (1952), Cvrk (Osman) Rešid (1940), Cvrk (Arif) Šaha (1913), Gabeljić (Jusuf) Fadil (1974), Memić (Hasan) Sidik (1960), Tihić (Šukrija) Vekaz (1975), Tahić (Hamed) Enver (1976), Meholjić (Hakija) Husejn (1929), Salkić (Fadil) Sabahudin (1972), Mehmedović (Džemail) Mali (1959), Suljić (Salko) Sabit (1974), Mehmedović (Suljo) Ismet (1937), Hirkić (Bajro) Behadil (1973), Nukić (Haso) Esad (1977), Jašarević (Halid) Ahmet (1950), Mujić (Ramo) Zijo (1968), Mujić (Ramo) Fahrudin (1970), Tabaković (Zajko) Hajro (1938), Ahmić (Ismet) Omer (1973), Cvrk (Behaija) Osman (1979), Pilav (Rasim) Zaim (1946), Pilav (Zaim) Fuad (1976), Šaranović (Ševkija) Sadik (1969), Tabaković (Nurija) Smail (1964) i Tihić (Mustafa) Hamed (1928).
Nakon klanjanja dženaze u Memorijanom centru Potočari, obavljen je i ukop.
Kabinet ministra